Al sinds jaar en dag (nou ja, eigenlijk sinds omstreeks 1999) draai ik thuis een ´server´. Niks speciaals, gewoon een oude PC die als router fungeert (toen voor m´n Chello kabelaansluiting, tegenwoordig voor Demon DSL) en daarnaast heel veel andere services voor het lokale netwerk of op internet.

Ook in de techniek vindt er evolutie plaats: de Pentium 2, 333 Mhz maakte plaats voor een Pentium 3, 866 Mhz, uiteindelijk voor hetzelfde doel: het verbruiken van stroom en zorgen voor een continu zoemgeluid in mijn appartement. De Pentium 2 was een zachte dood gestorven, het was leuk geweest met dit antieke kastje van een PC Prive Project van Van Ommeren en JBC in De Lier.

Ongepland was het uitvallen van de Pentium 3, welke in de afgelopen jaren toch een uitgebreide zeer goede verzorging van zowel mij als mijn grote vrienden van de Computerwinkel te Hellevoetsluis had gehad. In de loop van de week begon dat ding echter steeds vaker te rebooten, totdat het eigenlijk niet verder kwam dan het tonen van het FreeBSD 4.11 loginscherm, en vervolgens te klagen over ´Fatal double faults´, waarna het hele circus overnieuw begon.

Schoonmaken, onderdelen vervangen, verwijderen en/of verplaatsen mochten allemaal niet baten – onderdelen overzetten in het oude chassis van de Pentium 2 evenmin. Vandaar dat de hele boel nu tijdelijk draait… vanaf mijn Pentium 4 werkstation. Even wat harde schijven overzetten, et voila…

Bovenstaande acties had ik vanmiddag om 14.00u al succesvol afgerond. De machine stond geheel klaar om weer nutteloze websites aan de wereld te tonen en e-mail te ontvangen, ware het niet… dat ik geen DSL sync meer had. Ik heb het appartement al geirriteerd maar verlaten, en volgens de logs heeft de machine zich om 20:50u weer op het grote boze internet gemeld.

Dat had ik zelf ook met een pingtestje kunnen volgen – ware het niet dat hier in Haarlem (waar ik nu zit) de Sitecom router het spontaan had begeven. Na veel knutselen heb ik nu deze PC (van Daphne) maar rechtstreeks aan het grote boze wereld wijde web gehangen, en zodoende zit ik dit nu na heel wat uren frustratie te tikken. Ook dat tikken gaat niet zonder frustatie, want de instellingen voor dit toetsenbord kloppen voor geen kant, zodat ik de dubbele punten, haakjes openen en sluiten en zelfs een simpel aanhalingsteken niet zonder kunstgrepen ingevoerd krijg.

Ik geef het op, ik had gewoon in bed moeten blijven stinken…