Selectief geheugen

“We moeten toch eens onze memoires naast elkaar gaan leggen.”

Een conclusie die we misschien licht beneveld namen om half twee ‘s ochtends in een cafe aan de Oude Binnenweg, maar dat maakt het niet minder waar. Als je na zo’n 7 jaar op een selectie aan gebeurtenissen probeert terug te kijken die je allebei hebt meegemaakt, blijk je die toch anders te hebben beleefd. Zo ook ex-zakenpartner Tim. Een kleine greep:

– Tim weet zeker dat we de ochtend van ons faillissement een lang gesprek hebben gehad met een advocaat en dat deze ons heeft afgezet aan het Wilhelminaplein. Ik kan me echter van die hele advocaat en dat gesprek niks herinneren, en denk dat Paul (Tim’s vader) ons daar heeft afgezet.

– Samen wisten we ons te herinneren dat we om ons failliet te laten verklaren zelfs de laatste centen die we bij ons hadden uit moesten geven om recente uittreksels van alle B.V.i.o.’s op te halen bij de Kamer van Koophandel op de Beurs. Dat was gelukkig redelijk te belopen vanaf het Wilhelminaplein, zeker als je de Erasmusbrug eenmaal hebt beklommen (scheelt strippen).

– Daar aan het Wilhelminaplein waren we ook eens Aad van Toor (Adriaan van Bassie) tegen het lijf gelopen. Logisch, want behalve de Rechtbank zit daar ook de Belastingdienst, en het olijke duo woonde natuurlijk in Vlaardingen (overigens niet samen, noch in een caravan).

– Ik wist me weer te herinneren wat we na de uitspraak waren gaan doen: op naar Ahoy’ om daar nog even een bezoekje te brengen aan een beurs waar Paul stond. (Vandaar ook dat het alarmbelletje van mijn analytisch denkvermogen aansloeg, Paul was toch al onderweg naar de stad, en had ons even een lift gegeven).

– Volgens Tim hebben we daarna tot vorig jaar geheel geen contact meer gehad, terwijl ik me kan herinneren dat we nog wat gemaild en gebeld hadden (sterker toch, een van die telefoongesprekken was toevalligerwijs in dezelfde week dat oud-werknemer Lennart me belde terwijl hij bij WebNation aan de slag was gegaan).

Toch zijn we het over de meeste dingen wel eens hoor – ik weet niet anders te verklaren hoe het kan dat Tim een MacBook Pro en een iMac in huis heeft en ik een iMac en een MacBook, en hij op het MediaPark in Hilversum bij de VPRO is gaan werken, en ik bij NOS/NPO (u raadt het al) op het MediaPark in Hilversum.

Een poging tot memoreren vindt u trouwens hier.

Hilversum

Samen met Peter (toen mijn leraar Nederlands, toen tevens toetsenist van For Absent Friends en later ook het internetwereldje ingerold door naar Lost Boys te gaan) stap ik het Audiocentrum binnen. Dit gebouw, dat vroeger het MuziekPaviljoen heette, was het als eerste geplande project op het MediaPark, en een groot deel van de uitzendingen van de Publieke Omroep komt hier vandaan. We zijn te gast bij BNN United, en Peter heeft zich opgeofferd om naar Hilversum te rijden. (Net zoals Wiskunde A leraar Piet zo aardig was om met ons mee te gaan naar de ThinkQuest prijsuitreiking in New Metropolis, om ons daarna te trakteren op pizza en Irish Coffee).

Nadat we tip krijgen om vooral de koptelefoons maar niet op te zetten, gaat het gesprek eigenlijk snel – ik zou niet meer weten wat we gezegd hebben. Terwijl Peter het formulier voor de reiskostenvergoeding staat in te vullen, neem ik nog steeds de omgeving in me op en bedenk ik mezelf dat ik het MediaPark een enorm boeiende werkomgeving vind. Die interviews zijn echter niets voor mij, dat laat ik altijd aan Tim over – waarom hij dit keer niet kon is me alweer ontschoten. Ik zou later nog enkele malen op het MediaPark te vinden zijn, opnieuw voor truelogiX en ThinkQuest, maar dan in het ActualiteitenCentrum (niet voor interviews trouwens).

Dat de omroep ons wel wist te vinden bleek uit het feit dat een VPRO cameraploeg Tim (en daarmee ook de rest van het team) uitgebreid volgde voor De Nieuwe Wereld. Dat de actualiteit zo’n uitzending al snel kan achterhalen bleek al snel, en zodoende kwam er ook nog een uitzending van Het Geluk van Nederland. Vervolgens wordt zo’n programma tot in den treure herhaald op holland.doc, waarna bekenden van me weer kunnen roepen “Pallie, je bent weer op TV!”

Op een een of andere manier blijft dat Hilversum maar als een rode draad door mijn leven lopen. Nou kan dat ook niet echt anders als televisie-, radio- en muziekliefhebber, maar laten we hopen dat het niet al te overdreven wordt…

truelogiX

Het geluid van de standaard Nokia ringtone schalt door het klaslokaal op de 2e verdieping. Vreemd dat zo’n onschuldig riedeltje op zulke momenten zo irritant kan zijn. Wel goed gekozen door deze Finse telefoonfabrikant, want iedereen weet meteen om welk merk telefoon het hier gaat, alhoewel niet altijd met de meest positieve reacties.

Wiskundeleraar Rinus kijkt met een oog doordringend mijn richting uit. Dat kan ook bijna niet anders, want zijn andere oog is van glas. Na enige tijd besef ik me dat dat geluid toch echt uit mijn binnenzak moet komen, en met een snelle beweging druk ik het storende element weg. Colin reageert verbaasd dat ik zonder te zien wie er belt en zonder te weten waar het eventuele gesprek over zou zijn gegaan de rode knop op de Nokia 6110 telefoon indruk. Goed, over tot de orde van de dag. Niet dat ik oplet bij Wiskunde A, maar het gaat om het idee.

Donderdag is voor de meesten van ons het ‘Halve Dagje’. want velen van ons zijn na twaalven (of liever gezegd, na de ‘Grote Pauze’) roostervrij. Zo ook vandaag. Als ik Tim even later terugbel heeft hij het plan opgevat om ‘s middags samen naar de Kamer van Koophandel te gaan, en op deze symbolische dag (9 september 1999, 9-9-99 dus) ons bedrijf dan maar in het Handelsregister in te laten schrijven. Oh ja, en excuses voor het feit dat hij tijdens Wiskunde A belde. We controleren of we beiden ons paspoort bij ons hebben en stappen op bus 101 richting Spijkenisse Metro Centrum…

Het is alweer 8 jaar geleden dat we truelogiX inschreven bij de Kamer van Koophandel. Binnenkort toch maar eens werk gaan maken van die geplande reunie, genoeg oud-medewerkers te vinden op netwerken zoals Hyves gelukkig.

Domeinhandel

the-cosmos.com was het eerste domein wat ik ooit samen met mijn ex-zakenpartner/klasgenoot in gebruik nam. wphg.com volgde al snel (WPHG stond voor de Wiegel, Palstra en van den Hoff Groep). Last but not least was er natuurlijk truelogix.com, de website van de bijbehorende multimediale dotcom.

Na de ondergang van truelogiX in 2001 was het voor ons financieel erg lastig om deze domeinen nog te onderhouden, en als je nu zo’n 6 jaar later de voorgaande links volgt, zul je merken dat er van de oorspronkelijke inhoud weinig over is gebleven. Ik zie domeinen als wphg.com of truelogix.com niet snel weer in populairiteit stijgen, dus die domeinhandelaren moeten echt veel verdienen aan die paar juweeltjes die ze dan wel kunnen verhandelen, of een hele lange adem hebben…