Zoals al eens eerder vermeld: ik speel Ingress. Vaag spelletje wat vast niet veel andere mensen spelen. Toch?
09.15u. Ouderkerk aan de Amstel. Een vage parkeerplaats in the middle of nowhere. Wat camera- en lichtopstellingen, vele kabels en wat busjes en vrachtwagens verklappen dat er hier echter iets aan de hand is. La Toeps, naast fotografe en blogger ook als handmodel actief (boek haar hier!), heeft een opdracht voor een niet nader te noemen product van een niet nader te noemen merk, en ik zet haar hier maar even af.
09.50u. Hilversum Noord. In mijn oude, nu ietwat legere huis, prop ik nog snel mijn mobiele telefoons aan de lader. Ik klap mijn laptop open en lees nog even alle regels, tijdschema’s en geplande operaties door. De NS Reisplanner verklapt mij de in theorie eerstvolgende trein richting Utrecht Centraal.
11.30u. Utrecht. Ik overval de AH To Go (nou ja, alleen wat sandwiches, Red Bull en een fles jus), bezoek de ernaast gevestigde Starbucks en speer mij richting de Jaarbeurs, om een stempel op de arm en een envelop met inhoud te ontvangen.
12.30u. Het team waar ik in zit is bijna compleet en staat verzameld bij de Tour de France-fiets.
Maar Riemer, wat gebeurt hier dan? Dit was een Ingress Anomaly. Een door Google georganiseerd evenement waar honderden, of misschien wel duizenden spelers op af komen. In Utrecht waren dat behalve veel Nederlandse spelers ook Duitsers, Italianen, Britten en ga zo nog maar even door. De uitgekozen stad wordt opgedeeld in zones met daarin portals die extra veel punten op kunnen leveren of in ieder geval een bepaald strategisch belang kunnen hebben voor de rest van het spel. Vier keer wordt het puntenaantal gemeten, maar dat is een tijdspanne van 10 minuten waarvan niemand precies weet wanneer (dus bijvoorbeeld ergens tussen 14.00u en 14.10u, maar welke seconde precies, geen idee). Binnen die 10 minuten is iedereen dus maar aan het proberen zoveel mogelijk punten voor de eigen factie binnen te halen.
13.00u. Utrecht. De groepsfoto. Een invasie van Utrecht door nerds.
14.00u, 15.00u, 16.00u en 17.00u. Utrecht. Niet nader te noemen top secret operaties ergens in Utrecht. De onschuldige voorbijganger ziet vele nerds op telefoons staren, driftig op knopjes drukkend en soms richting andere telefoonstaarders schreeuwend, of zelfs in een headset spugend. In een andere wereld worden er ondertussen bursters afgevuurd, resonators gesloopt, shields geplakt en weer verwijderd, links gelegd, fields opgeruimd, en gescholden dat er zoveel lag is omdat de Google servers het niet meer trekken. Oh wacht, dat laatste was weer realiteit.
Soms krijg je assistentie van een ander team en/of zijn de portals gevestigd, precies bij een pleintje of een cafe. Dan ziet de situatie er ongeveer zo uit:
18.30u. Utrecht. In de Jaarbeurs komt de organisatie het podium op om iedereen te bedanken voor een geweldige dag. Actrice Ione Butler, in haar rol van Susanna Moyer, maakt vervolgens de uitslag bekend. Resistance (het blauwe team) heeft in Utrecht ruim gewonnen. Rejoice!
19.00u. Utrecht. Ik negeer de Burger King en loop bij Julia’s naar binnen. Schouderklopmomentje.
20.15u. Ouderkerk aan de Amstel. La Toeps is niet ontvoerd, maar wel meegenomen naar een andere locatie. Als ik over een dijkje (dat mij een beetje aan De Hoef doet denken) opeens onder de snelweg rijd, voel ik me nog meer in the middle of nowhere dan vanochtend. Als ik vervolgens een bordje zie staan dat ik Ouderkerk aan de Amstel heb verlaten, heb ik dat idee al helemaal.
21.30u. Schiphol. Nee, we gaan niet spontaan naar Japan na een lange dag, maar even wat Starbucks halen kan nooit kwaad.
22.30u. Zaandam. Wat is het groen hier! Gadverdamme!
