“Die neger is fucking baas!”
Eh, wat? De drie studenten die vlak naast me zitten in de trein hebben het over een film, schijnt. Het plot wordt me niet duidelijk en waarom de betreffende persoon een baas is, kan ik ook niet uit het verhaal ontwaren. Wel wordt het me al snel duidelijk dat ik niet meer tot de doelgroep behoor.
Want, dames en heren, ik word oud. Dat is geen wonderbaarlijke ontdekking op je 34e, maar voor iemand die op zijn 18e vers van school de IT inrolde en sinds zijn 21e fulltime in loondienst is (en bij drie ex-werkgevers vaak de jongste in het team was) kost het toch even tijd om daaraan te wennen. Maar het wordt misschien nog duidelijker als je bewust trends aan je voorbij laat gaan.
Snapchat. Ik snap het gewoon niet. Als ik plaatjes naar een select groepje mensen wil sturen, heb ik daar WhatsApp, iMessage of Facebook Messenger voor. Als ik het met de wereld wil delen, post ik het op Instagram, Twitter en/of Facebook. Als ik contact met iemand wil zoeken, dan mail of WhatsApp/SMS ik diegene wel even. Maar het belangrijkste: ik beslis wat er in mijn inbox zit, en wat erin blijft. Als je mij een mail wilt sturen die ik maar 10 seconden mag lezen, stuur dan niks. Als je mij een foto wilt laten zien die ik maar 10 seconden mag aanschouwen en verder niet mag opslaan, waarom stuur je me uberhaupt iets?
Het is de voornaamste reden dat ik ephemeral (wat is daar de juiste vertaling trouwens van? Kortstondig, vluchtig?) diensten als Snapchat, Path Talk en Facebook Slingshot links heb laten liggen. Ik erger me nu al dood als ik informatie waarvan ik weet dat dat in een mailtje uit 2009 staat niet meer kan vinden, laat staan dat ik die berichten gewoon niet meer heb. En als je me iets stuurt beslis ik of ik het lees, wanneer ik het lees, en of ik het opnieuw wil kunnen lezen. En we weten al sinds Inspector Gadget dat self-destructing messages nooit een groot succes kunnen zijn. Nou ja, als ze letterlijk ontploffen dan, natuurlijk.
Goed, genoeg geklaag van opa. Maar waar ik er vroeger als de kippen bij was als er weer iets nieuws was gestart (MySpace, Orkut, Friendster, Hyves, Twitter, Facebook, Google Plus), worden er nu steeds meer diensten uit de grond gestampt die me echt totaal niet meer interesseren. Nee, ik heb geen Social Media-moeheid of informatie-obesitas. Ik ben wel selectiever geworden wat betreft de apps en netwerken waar ik mijn energie nog in wil steken. En Snapchat zit daar duidelijk niet tussen.
